Kościół parafialny św. Anny-wzmiankowany po raz pierwszy w dokumencie biskupa Tomasza z 1259 roku.W 1343 roku wymieniony został tutejszy proboszcz Nikolaus.Obecna budowla wzniesiona została w pocz.XVI wieku (w 1506 roku został ufundowany dzwon),przebudowana w XVIII wieku.
Obecny kościół, w najstarszych częściach budowli, pochodzi z połowy XIII w. Jest to kościół murowany z kamienia, w stylu gotycko-renesansowym, przebudowywany w XVI, XVIII i XIX wieku, orientowany, salowy, z kwadratowym prezbiterium, nakrytym sklepieniem krzyżowym, oraz dwuspadowymi dachami z ośmioboczną sygnaturką na kalenicy. We wnętrzu kościoła zasługują jeszcze na uwagę: gotycki portal z zakrystii z piaskowca i żelazne drzwi z XVI w. oraz stacje „Drogi Krzyżowej”. Zachowały się 3 dzwony i barokowe organy z 1783r., które zbudował Johann Jakobus Michale Burger z Nysy, a przebudowa w 1925 r. słynna świdnicka firma organowa Schlag u. Solne. W latach 1997-1998 prospekt organowy i organy przeszły kapitalny remont, przeprowadzony staraniem parafii i VEESO ( Stowarzyszenie dla Badania i Zachowania Śląskich Organów z Niemiec), współfinansowany przez niemieckie MSW i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. O wysokich walorach muzycznych instrumentu świadczy fakt, iż na tych właśnie organach nagrywana była ścieżka dźwiękowa do filmu o Janie Pawle II pt. "Renesansowy Psałterz". Kościół parafialny w Grodziszczu wielokrotnie gościł artystów z Polski, Niemiec, Litwy, Rosji, Ukrainy, Litwy, Węgier, Czech, Słowacji, Włoch. Młodzi muzycy w ramach Międzynarodowych Kursów Muzyki Kameralnej w Krzyżowej pod kierownictwem Pani Mechtild Ortschig prezentowali swój talent muzyczny w kościele Św. Anny. W 1988 roku przełożono pokrycie dachowe, w roku 1991 nałożono nowe tynki zewnętrzne, a w roku 1996 odmalowano wnętrze, zachowując z poprzedniego malowania (1978r.), namalowany przez śp. Ks. Kazimierza Medyka, wizerunek Chrystusa - Pankratora.
Mur z kamienia łamanego okalający cmentarz pochodzi z XVI wieku, dekoracja trójkątnego frontonu bramy jest XVII-wieczna. Zachowane piwnice oraz partie przyziemia plebanii wskazują na budowę pierwotnego budynku w XVI wieku, przebudowywanego w XVIII i XIX w.